Barbotage- skuteczna i małoinwazyjna metoda nieoperacyjnego leczenia zwapnień barku.

Dzisiaj przygotowaliśmy dla was artykuł na temat zwapnień stożka rotatorów, które są częstym problemem ortopedycznym. Zapraszamy do zapoznania się z naszym artykułem, który zawiera podstawowe informacje dotyczące tego schorzenia oraz skutecznej i małoinwazyjnej metody leczenia sonochirurgicznego.

Zwapnienia stożka rotatorów mogą prowadzić do powstania wapniejącego zapalenia stożka rotatorów, zapalenia kaletki oraz zespołu ciasnoty podbarkowej. Czynniki predysponujące do powstania zwapnień to m.in. przebyte urazy mechaniczne barku, praca fizyczna, wyczynowe uprawianie sportu oraz skłonności genetyczne. Do diagnozowania zwapnień stosuje się badanie USG, które jest doskonałą metodą diagnostyczną.

Objawy zwapnień stożka rotatorów obejmują przewlekły ból barku, ból nasilający się podczas odwodzenia barku, ból, który nie ustępuje po leczeniu zachowawczym oraz zaburzenia ruchomości. W przypadku wystąpienia tych objawów, leczeniem pierwszego rzutu jest przyjmowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) oraz rehabilitacja. W razie niepowodzenia tych metod, można rozważyć leczenie sonochirurgiczne barku.

Jedną ze stosowanych metod maloinwazyjnych na świecie jest wypłukiwanie zwapnień ze stożka rotatorów, znane jako barbotage. Jest to procedura wykonywana pod kontrolą USG, która polega na wypłukiwaniu zwapnień za pomocą igły ze strzykawką. Zabieg trwa około 15 minut i jest wykonywany z użyciem znieczulenia miejscowego. Po zabiegu może być również podana blokada sterydowa. W niektórych przypadkach, gdy zwapnienia współistnieją ze zmianami degeneracyjnymi stożka rotatorów, można zastosować zabieg suchego igłowania stożka rotatorów, który może przyczynić się do regeneracji tkanek. Po zabiegu zalecana jest kontrola, a w przypadku wznowy powstania zwapnień, można rozważyć powtórzenie zabiegu.

Wskazania do wykonania zabiegu usunięcia zwapnień obejmują rozpoznane zwapnienia w badaniu USG, brak poprawy po leczeniu zachowawczym oraz zaburzenia ruchomości barku.

Przeciwwskazania do zabiegu to brak współpracy pacjenta, infekcje w miejscu zabiegu, skaza krwotoczna, ciąża oraz inne czynniki, które mogą zwiększać ryzyko powikłań.

Po wykonaniu zabiegu wypłukania zwapnień stożka rotatorów, pacjent powinien przestrzegać zaleceń dotyczących rehabilitacji. Rehabilitacja ma na celu przywrócenie pełnej ruchomości barku oraz wzmocnienie mięśni obręczy barkowej. W ramach rehabilitacji mogą być stosowane ćwiczenia stabilizacyjne, ćwiczenia wzmacniające mięśnie barku, mobilizacje stawu barkowego oraz techniki terapeutyczne takie jak elektroterapia czy ultradźwięki oraz terapia radialną falą uderzeniową.

Tylko w przypadku braku poprawy po sonochirurgicznym zabiegu wypłukania zwapnień stożka rotatorów lub gdy zwapnienia są duże i powodują znaczne objawy, może być konieczna kwalifikacja do zabiegu chirurgicznego.

W przypadku zwapnień stożka rotatorów, ważna jest również długoterminowa profilaktyka po zabiegu. Osoby narażone na wystąpienie zwapnień powinny unikać nadmiernego obciążania barku, dbać o odpowiednią technikę wykonywania ruchów oraz regularnie wykonywać ćwiczenia wzmacniające mięśnie barku.