Łokieć tenisisty – co to jest i jak go leczyć?
Czy czujesz ból po zewnętrznej stronie łokcia podczas podnoszenia kubka z kawą, odkręcania słoika, a nawet zwykłego uścisku dłoni? To może być tzw. „łokieć tenisisty”, czyli entezopatia nadkłykcia bocznego kości ramiennej. Chociaż nazwa sugeruje, że dotyczy tylko sportowców, w rzeczywistości jest to częsta dolegliwość, która może utrudniać codzienne życie.
W tym artykule wyjaśniamy, skąd bierze się ten ból i co najważniejsze – jak go skutecznie leczyć.
1. Czym jest łokieć tenisisty?
Wbrew powszechnej opinii i historycznej nazwie (-itis w medycynie oznacza stan zapalny), łokieć tenisisty nie jest chorobą zapalną. Współczesne badania pokazują, że u jego podstaw leży proces degeneracyjny, czyli zużycie i uszkodzenie ścięgna, a nie stan zapalny. Z tego powodu lekarze częściej używają terminu „entezopatia” (choroba przyczepu ścięgna) lub po prostu „ból nadkłykcia bocznego”.
Problem dotyczy przyczepu ścięgien mięśni prostowników nadgarstka do kości ramiennej. W większości przypadków uszkodzenie dotyczy konkretnego mięśnia – prostownika promieniowego krótkiego nadgarstka (ECRB), który jest szczególnie narażony na przeciążenia.
2. Kto jest najbardziej narażony?
Szacuje się, że łokieć tenisisty dotyka 1-3% populacji, a szczyt zachorowań przypada na wiek 40-60 lat. Co ciekawe, tylko 5-10% przypadków jest związanych z uprawianiem sportów rakietowych, takich jak tenis.
Główną przyczyną są powtarzalne, monotonne ruchy ręki i nadgarstka, które prowadzą do przeciążenia mięśni. Do grup ryzyka należą:
- Pracownicy fizyczni i biurowi (mechanicy, stolarze, ale też osoby spędzające wiele godzin przy komputerze, używając myszy i klawiatury).
- Sportowcy (tenisiści, badmintoniści, ciężarowcy).
- Muzycy (np. skrzypkowie).
Na rozwój schorzenia mogą mieć też wpływ takie czynniki jak palenie tytoniu i otyłość, które pogarszają zdolności regeneracyjne tkanek.
3. Przyczyna problemu – dlaczego ścięgno boli?
Za ból odpowiada mechanizm przeciążeniowy (overuse injury). Kiedy powtarzamy te same ruchy, w ścięgnie powstają mikrourazy. Jeśli tkanka nie ma czasu na regenerację, dochodzi do zmian degeneracyjnych, w których:
- Włókna kolagenowe (podstawowy budulec ścięgna) stają się chaotyczne i osłabione.
- W uszkodzonym miejscu pojawiają się nowe, patologiczne naczynia krwionośne i nerwy, które są źródłem bólu.
- Co ważne – nie ma tam komórek stanu zapalnego.
Mięsień ECRB jest najbardziej podatny na uszkodzenia, ponieważ jego ścięgno ociera się o kość podczas naturalnych ruchów nadgarstka i przedramienia.
4. Diagnoza – jak lekarz rozpoznaje łokieć tenisisty?Diagnoza opiera się głównie na szczegółowym wywiadzie i badaniu fizykalnym. Lekarz będzie pytał o rodzaj bólu, okoliczności jego pojawienia się oraz czynności, które go nasilają.
Podczas badania fizykalnego kluczowe jest:
- Ucisk na łokieć: Lekarz sprawdza, czy ucisk w konkretnym miejscu (1-2 cm od szczytu bocznej części łokcia) wywołuje ból.
- Testy prowokacyjne: Są to specjalne testy, np. test z oporowanym prostowaniem nadgarstka lub środkowego palca, które pozwalają potwierdzić diagnozę.
Badania obrazowe: takie jak USG czy rezonans magnetyczny.
5. Leczenie – co można zrobić?
Leczenie łokcia tenisisty jest w zdecydowanej większości przypadków nieoperacyjne (zachowawcze) i opiera się na trzech filarach: modyfikacji aktywności, fizjoterapii i leczeniu objawowym.
5.1. Modyfikacja aktywności i edukacja pacjenta
To klucz do sukcesu. Musisz zidentyfikować i unikać czynności, które wywołują ból. Może to oznaczać zmianę techniki trzymania narzędzi, poprawę ergonomii w pracy przy komputerze czy modyfikację ruchów podczas uprawiania sportu.
5.2. Fizjoterapia
Fizjoterapia jest podstawą leczenia i ma na celu zmniejszenie bólu oraz pobudzenie ścięgna do regeneracji. Fizjoterapeuta może zastosować:
- Ćwiczenia ekscentryczne: Systematyczne, kontrolowane obciążanie mięśni, które udowodniono jako najskuteczniejszą metodę leczenia.
- Terapię manualną: Masaż poprzeczny głęboki czy mobilizacje stawowe, które rozluźniają tkanki i poprawiają ich ukrwienie.
- Stretching: Regularne rozciąganie mięśni przedramienia.
5.3. Farmakoterapia
Leki mają za zadanie głównie złagodzić ból. Miejscowe maści z NLPZ (niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi) mogą przynieść krótkotrwałą ulgę. Należy jednak pamiętać, że nie leczą one przyczyny problemu. Iniekcje z glikokortykosteroidów (sterydów) dają szybki, ale niestety często krótkotrwały efekt, a w dłuższej perspektywie mogą pogorszyć rokowanie.
5.4. Inne skuteczne metody leczenia
bardzo skutecznymi metodami lecznia są:
- Opaski na przedramię: Mogą pomóc odciążyć przeciążony mięsień.
- Terapia falą uderzeniową (ESWT): Jest bardzo skuteczna w przypadkach przewlekłych.
- Osocze bogatopłytkowe (PRP): Skuteczne w przewlekłych przypadkach, nie reagujących na inne metody leczenia.
5.5. Leczenie operacyjne
Operacja jest ostatecznością i dotyczy jedynie 5-10% pacjentów, u których intensywne leczenie zachowawcze nie przyniosło efektów przez co najmniej 6-12 miesięcy.
6. Podsumowanie i rokowanie
Łokieć tenisisty to problem, który wymaga cierpliwości. Chociaż leczenie bywa długotrwałe, prognozy są na ogół dobre. Filarami leczenia są zmiana nawyków i współpraca z fizjoterapeutą, a objawy zazwyczaj ustępują w ciągu 12-18 miesięcy.
Pamiętaj, że kluczem do sukcesu jest wczesna diagnoza i rozpoczęcie leczenia, dlatego nie zwlekaj z wizytą u specjalisty.
Źródła
- Pattanittum, P., et al. (2013). Non-steroidal anti-inflammatory drugs (NSAIDs) for treating lateral elbow pain in adults. Cochrane Database of Systematic Reviews.
- Smidt, N., et al. (2006). Corticosteroid injections, physiotherapy, or a wait-and-see policy for lateral epicondylitis: a randomised controlled trial. The Lancet.
- Bisset, L. M., et al. (2006). A systematic review and meta-analysis of clinical trials on physical interventions for lateral epicondylalgia. British Journal of Sports Medicine.
- Kiel J, Kaiser K. (2024). Tennis Elbow. StatPearls Publishing.
- Ahmad, Z., et al. (2013). The pathophysiology of lateral epicondylitis. The Bone & Joint Journal.
- Łokieć tenisisty - zapalenie nadkłykcia bocznego kości ramiennej. Artykuł przeglądowy w Medycyna Praktyczna.