Każda tkanka wymaga innego podejscia diagnostycznego. Wywiad, badanie fizykalne, w tym palpacja, to elementy stałe procesu diagnostki. Z kolei wybór metody badania obrazowego zależy od rodzaju tkanek jakich dotyczy problem. Niektóre z badań obrazowych stanowią podstawowy element diagnozy, inne są uzupełnieniem i poszerzeniem badań podstawowych.. Przygotowaliśmy krótki przegląd dostępnych metod badania w zalezności od problemu z jakim zgłasza się Pacjent.
Badanie ultrasonograficzne (USG)
To, wydawać by się mogło, szybkie i proste badanie wymaga ogromnej wiedzy i doświadczenia diagnostycznego lekarza wykonującego badanie. USG wykorzystuje się do oceny stawów w przebiegu chorób i urazów. W ocenie USG dostępne są struktury wewnętrzstawowe, okołostawowe oraz tkanki miękkie. W przypadku urazów dotyczących mięśni, ścięgien, aparatu torebkowo-więzadłowego (torebka stawowa, więzadła) ultrasonografia jest podstawową metodą diagnostyczną. Schorzenia, które najczęściej diagnozowane są z użyciem USG to: uszkodzenie mięśni (zerwanie, naderwanie włókien mięśniowych), entezopatie, uszkodzenie więzadeł (zerwanie, naderwanie), a co za tym idzie diagnostyka skręcenia lub zwichnięcia stawu. U małych dzieci USG służy do oceny rozwoju stawów biodrowych i diagnostyce dysplazji.
Rentgen (RTG)
Obrazowanie rentgenowskie to powszechnie znana metoda diagnostyczna. Najczęściej wykorzystywna w diagnostyce złamań kości, a także rożnicowaniu tkanek uszkodzonych w wyniku urazów oraz ocenie stopnia zwyrodnienia stawów. W tym miejscu chcielibyśmy wyraźnie zaznaczyć, że klasyczne badanie RTG pokazuje obraz kości. Nie ma mozliwości oceny pozostałych struktur tkankowych bez wykonania badań rozszerzających (MRI, CT).
Tomografia komputerowa (CT, CBCT)
Tomografia komputerowa to jedna z najdokładniejszych metod diagnostycznych. Przedstawia obraz trójwymiarowy wszystkich tkanek, co pozwala na dokładną ich ocenę z wielu perspektyw. Tomograf komputerowy wykorzystuje działanie promieniowania rentgenowskiego, a otrzymany obraz jest składową wielu zdjęć wykonanych podczas obrotu aparatu o 360 stopni w okół badanego obszaru ciała. Tomografia, w przypadku wątpliwości diagnostycznych, może stanowić uzupełnienie, opisanego powyżej, badania USG lub RTG. Tomografie komputerową wykorzystuje się w diagnostyce obszaru głowy, tułowia oraz kończyn. Urazy oraz choroby narządu ruchu to standard w ocenie tomografem. Aparat pomocny jest także w diagnostyce schorzeń innych obszarów ciała np. zapalenie zatok, ocena stawów skroniowo-żuchwowych.
Rezonans magnetyczny (MRI)
Rezonans magentyczny to, obok tomografii komputerowej, najbardziej precyzyjne w ocenie narzędzie diagnostyczne. Stanowi element rozszerzający obraz otrzymany w badaniu USG lub RTG. Przedstawia obraz tkanek w 3D pokazując ich wszystkie warstwy (zarówno kości jak i tkanki miękkie). Często stosowany jako pogłębienie diagostyki w przypadku wątpliwosci w ocenie obrazu USG lub RTG. Pozwala na pourazową ocenę tkanek (złamanie, zwichnięcie, skręcenie, peknięcie łąkotki, zerwanie mięśnia). Umożliwia także ocenę stopnia zaawansowania choroby zwyrodnieniowej stawu oraz analizę zmian chorobowych układu ruchu.
Palpacja*
Palpacja to element diagnostyki, który powinien stanowić podstawę każdego kontaktu Pacjenta z diagnostą lub terapeutą. Wzrokowa i palpacyjna ocena tkanek dostarcza cennych informacji na temat zmian degeneracyjnych i urazowych. Uzupełnienie jej, lub potwierdzenie, w badaniach obrazowych daje pełny obraz schorzenia i pozwala na postawienie właściwej diagnozy.
głosów: 0